41e blogje

Vandaag verschijnt mijn eerste blogje die vrij weinig met mijn thema te maken heeft. Waarom? Omdat ik de 40 posts heb gehaald, en dat was het doel; hoera! Mooi verspreid over de periode die ik had, mooi binnen mijn thema -al zeg ik het zelf-, de ene post wat beter dan de andere, maar hee, een post is een post. En ik vond het leuk!

Onze 'ellende'

Af en toe vraag ik aan mensen die mijn blog lezen of ze graag bepaalde dingen zouden willen lezen, of misschien een goed idee hebben. Afgelopen week sprak ik mijn tante die bij de voedselbank werkt, dat vond ze wel bij mijn thema passen. Nou, ik ook. Wat mij meteen deed denken aan de armoede in Nederland. Want die is er. In Nederland? Ja. Wat is armoede dan eigenlijk?

WK voetbal, mij niet gezien

Fijn, zo’n evenement waarbij diverse landen samenwerken. En sporten is ook nog eens gezond. Maar toch krijg ik een enorm schuldgevoel wanneer ik naar al die aankondigingen van het WK voetbal kijk. Er zit ook een gigantische keerzijde aan: hoe kunnen wij in Nederland een feest maken van de ellende van anderen? Brazilië steekt ruim 30 miljard dollar in het hele gebeuren. Dat is net zo duur als de WK’s in Duitsland en Zuid-Afrika samen. Dat geld is er dus, maar wat mij betreft leggen ze in de besteding daarvan de prioriteit een beetje op de verkeerde plek.

Brazilië
Brazilië staat op nummer 85 in de Human Development Index. 13 miljoen mensen zijn ondervoed en lijden elke dag honger. Mensen overlijden omdat medische verzorging te laat komt. Rond het WK zijn ruim 4000 straatkinderen plots verdwenen, waarschijnlijk moeten helpen met het bouwen van een stadion. 200.000 mensen die dan wel weer een huis hebben zijn er uit gezet; de ruimte was nodig voor 'belangrijkere dingen' zoals een stadion of een weg. Daarnaast worden momenteel hele sloppenwijken geruimd.

Waarom ik niet altijd geld geef

Situatie
Wanneer mij, bijvoorbeeld door middel van een televisieshow, gevraagd wordt geld te geven aan een goed doel start in mijn hooft altijd hetzelfde verhaaltje:

Ik wil best een briefje van 10 euro afstaan, maar dan moet dat geld wel echt aankomen bij hulpbehoevende mensen. Ik wil dat mijn briefje van 10 euro diezelfde avond nog in het 8 uur journaal terug te zien is wanneer een lieve, betrokken hulpverlener dat briefje van 10 euro aan een kindje geeft dat zit te huilen. Dat kindje wil ik dan vervolgens met dat briefje van 10 euro naar een buurtwinkeltje zien lopen waar het dekens koopt zodat het hele gezin vanaf dat moment lekker warm kan slapen en waar het eten koopt zodat het gezin die avond iets heeft om naar binnen te werken. Mijn briefje van 10 moet levens gaan veranderen.

Paniek, verandering!

Mensen veranderen, de wereld veranderd, ideeën veranderen en zo ook mijn blog. Hoe meer ik met deze blog bezig ben, en dat wordt steeds meer want ik vind het steeds leuker en krijg steeds meer bezoekers, des te meer ik me begin te irriteren aan de term 'algemeen belang'. In het begin dekte dit de lading nog wel, maar inmiddels ben ik mijn blog-concept een beetje aan het aanscherpen en wil ik iets anders bovenaan mijn pagina's hebben staan.

'Algemeen belang' doet me meer denken aan een bij voorbaat al falende semi-sociale plaatselijke politieke partij die zijn hele partijprogramma gericht heeft op het creëren van gratis parkeerplekken naast de dorps-supermarkt. Dat is niet echt iets waarmee ik mezelf, mijn blog en mijn ideeën wil associëren. Omdat gratis parkeerplekken me niet boeien, omdat ik niet bij voorbaat al wil falen en omdat ik de wereld wil verbeteren en niet het idee heb dat ik dat met gratis parkeerplekken ga bereiken.

De perfecte balans vinden

Vandaag ga ik jullie verblijden met een stukje zelfreflectie. Ja, een stukje. Niemand wordt er blij van als ik mijn hele leven en bijbehorende gedachten online ga gooien, maar een klein beetje kan geen kwaad. Gedachten uitwisselen enzo, schijnt leerzaam te zijn, 'horizon verbredend'. Dus doe er je voordeel mee.

Altruïsme
zelfst.naamw.
Uitspraak:   [ɑltry'wɪsmə]
"Voortdurende gerichtheid op het welzijn van anderen, vaak met opoffering of verwaarlozing van eigen belang en eigen welzijn. In tegenstelling tot egoïsme. In zwakkere vorm: altruïstische neigingen."

Allereerst
Aan dat stukje uitspraak heb je helemaal niks, maakt het alleen maar moeilijker dan dat het is. Dat besef ik me maar ik vind het toch leuk om er bij te zetten.

Filmpje | Ik ga de wereld verbeteren

Een poosje terug werd mij gevraagd een lijstje te maken met alle dingen die ik in mijn leven ooit nog zou willen doen. Nou ben ik niet bepaald ambitieus en avontuurlijk aangelegd dus het duurde even voordat ik goede ideeën kon produceren. Naar mate ik bezig was kwam ik er steeds meer achter dat ik behoorlijk idealistisch ben. Het liefst zou ik gewoon de wereld willen verbeteren. Als het even kan morgen nog. Wat dat betreft had ik beter voor parachute springen kunnen kiezen: afspraak maken en springen maar. De wereld verbeteren is toch een net wat abstracter begrip. Waar moet je beginnen?

Waarom er collectanten zijn

Ik ben zo'n vervelend type dat dan 's avonds, het liefst terwijl je net lekker aan het eten bent, voor de deur staat met een collectebus. Sommige mensen vragen wel eens waarom ik dat doe. Iets met een druppel op een gloeiende plaat enzo. Ik voel me soms ook wel een beetje een moderne bedelaar. Het idee erachter is dat ik als student weinig geld heb om te geven, dus dan geef ik mijn tijd maar. Met een collecte bind je geen mensen aan je stichting en enthousiasmeren lukt al helemaal niet, maar alle kleine beetjes geld vormen samen een hele hoop. En met een hele hoop geld kan een organisatie een hele hoop doen.

Meestal noem ik alleen de naam en hou ik geen praatje over de stichting waarvoor ik langs kom; er zijn weinig mensen die zin hebben om daar naar te luisteren. Daarbij merk ik dat veel mensen hun keuze om wel of niet te geven al hebben gemaakt wanneer ze mij met m'n collectebus aan zien komen: Ze doen bij voorbaat de deur niet open, of lopen al naar de deur met wat kleingeld. Dat doel doet er niet toe. Maar die enkeling die mijn collectebus nog niet gezien heeft en vol verwachting naar de deur loopt probeer ik uiteraard op het moment supreme nog wel even over te halen: "Goedenavond mevrouw" *Glimlach van oor tot oor.* "Ik kom collecteren voor ZOA vluchtelingenzorg." *Nog steeds glimlach van oor tot oor*

Afgelopen keer trof ik een 'wat norse man'.

Filmpje | Bejaarden helpen jongeren

Ik ben iemand die het fijn vindt als andere mensen blij zijn. Vooral mensen die eenzaam zijn of die gewoon geen makkelijk leven hebben. Vooral bij ouderen heb ik dat, als ik die mensen ontmoet of spreek bedenk ik er altijd een heel verhaal bij; dat ze vroeger als kind buiten hebben gespeeld, net als ik misschien naar school zijn geweest, dat ze verliefd werden en trouwden en hun kinderen met liefde hebben opgevoed.  Hoe ze vroeger hard moesten werken om wat geld te verdienen, hun eigen groente verbouwden, voor het eerst een tv zagen en kleinkinderen kregen. Misschien hebben ze de oorlog nog wel meegemaakt.

Hoe ze daarna ouder worden, familie en geliefden verliezen, misschien ziek zijn geworden. Dat ze nu niet meer kunnen wat ze altijd wel konden, af en toe bezoek krijgen, maar zich soms misschien ook heel eenzaam voelen.

Not you alone

Not you alone. Je zou het kunnen lezen als ‘je bent niet de enige’, wat in sommige gevallen heel hoopgevend kan klinken. Je bent niet de enige, dus je bent niet alleen. Nou, fijn om te weten en misschien ook wel om over na te denken. En verder lekker blijven doen wat je doet.

Ik bedoel het óók heel hoopgevend, maar niet om vervolgens te blijven doen wat je doet. Want je bent inderdaad niet alleen, daar zal niemand iets tegen in te brengen hebben. Toch leven sommige mensen alsof ze wel alleen zijn; alsof alles om hen draait en ze met niemand rekening hoeven te houden. Ik ben er van overtuigd dat het leven voor iedereen veel leuker kan zijn als jij niet alleen voor jezelf leeft, maar als je rekening houdt met anderen. Als jij dingen doet voor andere mensen en in het algemeen belang. Als je vriendelijk bent.

Hoe? Daar ga ik je op deze blog mee helpen. Niet zodat je er een beetje over na gaat denken, wat ook goed is natuurlijk, maar vooral in de hoop dat je in actie komt.