De armoedeMet andere woorden; je bent arm wanneer je jezelf niet kan voorzien van je eerste levensbehoeften.
zelfst.naamw. (m./v.)
Uitspraak: [ˈɑrmudə]
Situatie dat iemand te weinig heeft om van te leven
Dat zijn schoon drinkwater, gezond voedsel, huisvesting, gezondheidszorg en kleding. Maar dan wel de minimale varianten; ik kan mij als student geen dure Diesel broek veroorloven, maar een basic shirtje van de H&M zit er op z'n tijd, als het echt nodig is, wel in. Conclusie: Ik ben niet arm.
In Nederland zijn ontzettend veel rijke mensen. En mensen zoals ik, die niet arm zijn maar ook niet rijk. Die zich gewoon prima redden. De armoede hier is dus niet iets collectiefs, maar iets waar individuen mee te maken hebben. In 2013 had 2.6 procent van de Nederlandse bevolking te maken met langdurige armoede, Dat betekent ze langer dan 4 jaar onder de armoede grens leven. Dat zijn 1,1 miljoen mensen. En de armoede cijfers in Nederland groeien.
Oké, maar waar gaat deze blog nou heen?
Ja, dat vraag ik me ook af. Ik ben bang dat ik deze blog toch moet afsluiten met de alom bekende uitspraak "Wees blij met wat je hebt". Misschien is het af en toe niet relaxt dat je geen nieuwe kleren kan kopen, niet de nieuwste telefoon kan bestellen of dat je niet naar dat luxe vakantiepark toe kan. Maar dat zijn geen eerste levensbehoeften. Er zijn ook mensen die niet eens voorzien zijn van hun eerste levensbehoeften. En dan heb ik het nog niet eens gehad over armoede in andere landen, waar mensen sterven van de honger. Behoorlijk gênant dus dat wij lopen te zeuren om dingen die we totaal niet nodig hebben om in leven te blijven.
Dus als je nu echt eerlijk bent: heel, heel, heel diep van binnen boeit het dan toch ook helemaal niks met welke telefoon je rondloopt, welk merkje er aan je broek zit, dat je misschien een jaartje niet op vakantie kan of hoeveel jurkjes je in je kast hebt hangen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten