Wereldverbeteraar | 6

Dit is Coosje. Ze is 35 jaar. In haar dagelijks leven is ze moeder van twee kinderen en heeft ze een man. Ook is ze verzorgende bij de thuiszorg. Daarnaast is ze soms in de gevangenis te vinden. Voor haar vrijwilligerswerk.

Haar vrijwilligerswerk doet ze via gevangenenzorg Nederland. Via deze organisatie kan je op drie manieren iets voor gevangenen betekenen: Cadeaus brengen bij kinderen van gevangenen, op bezoek bij familie van een gedetineerde, of op bezoek bij de gedetineerde zelf. Coosje heeft dit alle drie gedaan, maar doet nu voornamelijk bezoekjes bij gedetineerden, inmiddels al weer een jaartje of vier. Samen met haar man was ze al een poosje bezig met de vraag hoe ze wat kunnen betekenen voor anderen. Voor mensen die vergeten worden of waar niet veel leuke dingen mee gedaan worden. “Toen hoorde ik iemand hierover praten en dat leek me heel gaaf. Ik heb meteen informatie aangevraagd.” Ze nemen natuurlijk niet iedereen zomaar aan, maar na een vragenlijst en vervolgens een gesprek over onder anderen haar beweegredenen is ze aangenomen. 

De mensen die ze bezoekt zijn over het algemeen mensen die zelf een folder vinden en via de maatschappelijk werker contact zoeken. Het zijn dus altijd gemotiveerde mensen. “Je zit tijdens de gesprekken veel te luisteren. Sommigen hebben een netwerk, maar er zijn ook schrijnende gevallen bij.” De gedetineerden mogen zelf bepalen wanneer en hoe vaak ze bezoek willen hebben . “Elke week is natuurlijk niet haalbaar want ik heb een gezin en dat kost ook tijd. In het begin kom ik zeker wel één keer in de maand. Op een gegeven moment wel iets vaker, helemaal als het goed gaat. Maar soms hoor je ook helemaal niks meer van ze, dat is dan wel gek. Onbevredigend of zo.”

Niet alle gedetineerden vertellen wat er gebeurt is, maar Coosje vindt het wel heel gaaf om die verhalen te horen. “Hoe mensen vast komen te zitten als ze net iets te weinig liefde hebben gehad in hun opvoeding. Dat is intrigerend, maar soms ook wel moeilijk.” Dat komt omdat Coosje beperkt is in wat ze kan en mag doen. “Iemand die vast zit heeft zich aan veel regels te houden en een gevangenis kan ook heel krom zijn.” Het is natuurlijk ook niet haar taak om te bepalen of iemand schuldig is, maar ze kan wel ondersteuning bieden waar dat nodig is, want gevangenen hebben niet echt mogelijkheden voor psychische hulp. “Eén jongen was al vrij, maar daarna heb ik nog meegelopen om hem te helpen met vragen als ‘waar sta je nu in het leven?’ Dan kan ik ook mijn eigen visie doorgeven. ”

Coosje doet dit niet alleen omdat ze zelf iets voor anderen wil betekenen. “Ook om wat er in de Bijbel staat, wat doe je voor andere mensen. Zwervers bijvoorbeeld heb ik dan niet zo veel mee, met deze doelgroep wel. Ik vind het echt heel gaaf om te doen! Het is mooi om te merken dat het echt een mens is die daar zit.” Ze krijgt er ook vaak wel iets voor terug. “Het is gaaf als ik merk dat iemand blij is met mijn bezoek. Als je advies mag geven en dat er vervolgens iets mee gedaan wordt, dat motiveert wel. Je merkt dat het voor die mensen ook mooi is dat je ze zomaar komt opzoeken, zonder dat je iets met ze hebt, dat is voor die mensen al een zalf voor de ziel.”